දුක් වැස්ස
හැළුවාට,
අඳුරු ගෙන සැඩ අහස_
වැහි බිංදු
වැටුනාට,
පෙති විසිර යන ලෙසට_
විසිරුණත්
පෙති කුසුම්,
නොවැටි නටුවෙන් බිමට_
බීරමට
අඳුරු වුනෙ,
පෙර තිබුනු නිල් අහස_
බටිත්තන්
බිය නොවුනෙ,
අහසෙ රඟ හැඳිනගෙන...!
2009.08.12
No comments:
Post a Comment