2010 වසරේ මා ඔහු හඳුනාගන්නේ බී.එස්. රංජිත නමින්. ඒ දික්වැල්ල ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරයා ලෙස. ඔහු මාතර දරුවන්ට ඔවුන්ගේ ආදරණීය සනත් අය්යා නැත්නම් සැන්ටා. 2010 වසරේ විශ්ව විද්‍යාල ගතව සිටින සමයේ අප විසින් එවකට පාසලේ ඉගෙනුම ලබමින් සා.පෙ. සහ උ.පෙ. සඳහා එම වසරේ විද්‍යාලයෙන් විභාගයට මුහුන දීමට සූදානමින් සිටි සොයුරු සොයුරියන් වෙනුවෙන් සංවිධානය කරන ලදුව විජිතයේ පැවති විභාග දිනන මග කියා දුන් සංහිත ප්‍රතිභා පළමු අදියරේදී ආරාධිත දේශනයකට පැමින සිටියදීයි මට ඔහු පළමු වරට මුණ ගැසුනේ. එදා වැඩසටහනේදී ගුරු ගීතයේ රසමුසු තැන් උකහා ගනිමින් ඔහු කළ දේශනය මා සිත් ගත්තා සේම, මා විසින් එම වැඩසටහනෙහි අරමුණ පැහැදිලි කරමින් කළ දේශනය ඔහුගේ සිත් ගත් බව මට තේරුම් ගන්නට ලැබුනා. එවක පටන් මගේත් මා මිත්‍ර සමීර ගේත් ජේෂ්ඨ සමීපතමයෙකු සහ අපට අපේ ජීවිතයේ ඇතිවන අර්බුධකාරී හෝ අපැහැදිලි තැන් වලදී ඔහුගේ විශ්වසනීය උපදේශනය ලැබුනු අවස්ථා කිහිපයක් තිබුණා. විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතයේ තිබූ කාර්ය බහුලත්වයත් සමීර සහ මම ඉන් පසු 2014 වසරේ අග භාගය වන තෙක් කොළඹ එකිනෙකින් වෙනස් ස්ථාන දෙකක ජීවත් වීමත් නිසාත් වෘත්තීය ජීවිතයේ අභියෝග සහ එක පෙළට අප දෙදෙනාටම මුහුණ දීමට සිදු වූ විභාග මාලව නිසාත් මෙන්ම ප්‍රාදේශීය ලේකම්වරයෙකු ලෙස ඔහු ගේ කාර්ය බහුල දින චර්යාවත් 2015 වසරේ සැප්තැම්බරය දක්වාම අපේ හමුවීම් බොහොමයක් අතරමග වලකාලනු ලැබුවා. පසුගිය 18 වන ඉරිදා සවස මාතර පඹුරන දුම් රිය හරස් මග අසලම දකුණු පසට වන්නට පිහිටා ඇති ඔහු ජීවත් වන නිවසේදී සිදු වූ මූලික හමුවෙන් සහ කථාබහෙන් පසු, 19 වනදා සන්ධ්‍යාවේ ඔහු විසින් උදෑසන පූර්ව වශයෙන් දන්වන ලදුව කරනු ලැබූ දුරකතන සංවාදයෙන් පසුව, ඊයේ (ඔක්තෝබර් 25) හවස තුනයි තිහට විතර මට කෙටි පණිවුඩයක් ලැබුණා. එහි හෙට උදෑසන (වප් පොහෝ දිනය ) ඔහුගේ ධනාත්මක චින්තනය සම්බන්ධ දේශනයක් මාතරදී පැවැත්වෙන බවත් එයට සහභාගී වන්නේ නම් දැනුම් දීමක් කරන ලෙසත් සටහන්ව තිබුනා. ඔහුගේ දැන්වීම මගේ මෙන්ම සමීර ගේ ද පැමිනීම අපේක්ශාවෙන් කරන ලද්දක් වූ නිසා සමීරට මා සමග හෙට උදෑසන දේශනයට සහභාගී වීමට මා කැටුව යා හැකිදැයි මිමසුවත් පෙර සැලසුම් කරන ලද කුප්පියක් අත් හළ නොහැකි බව සමීර දැන්වූ නිසා මා තනිව හෝ සහභාගී වීමට තීරණය කරන ලදුව මා පැමිණෙන බව කෙටි පණිවුඩයකින් දන්වා යැවූයේ පසුදින උදෑසනින්ම මාතර බලා නික්මෙන සිතිවිල්ලෙන්.